قدرم را بدان

علی باباجانی

سلام!

من خیلی مهم هستم. اگر باور نمی‌کنی، یک روز سراغم نیا. من خیلی مهم هستم؛ چون همه به من احتیاج دارند. هیچ‌کس و هیچ‌چیز نیست که به من نیاز نداشته باشد.

مثلاً گل‌ها؛ اگر من نباشم، گل‌ها پژمرده می‌شوند؛ مثلاً حیوانات؛ اگر من نباشم، حیوانات هم زنده نمی‌مانند. یا اصلاً زمین؛ اگر من نباشم، زمین خشک و بی‌روح می‌شود. همه جای زمین کویری می‌شود و هیچ گل و گیاهی رشد نمی‌کند.

من می‌توانم جان خیلی‌ها را نجات بدهم. من همه جا را تمیز و پاکیزه می‌کنم. اگر من نباشم، همه جا بوی بدی می‌گیرد.

با من غذاهای خوش‌مزه هم درست می‌کنند. آدم‌ها، هم سرد مرا و هم گرم مرا دوست دارند. من هنر زیادی دارم. در ظرفی شکل آن ظرف می‌شوم. من می‌توانم یخ بشوم. می‌توانم برف بشوم. می‌توانم بخار بشوم. می‌توانم باران بشوم. خدا را شکر که به من این همه توانایی داده. من قدر خودم را می‌دانم. پس تو هم قدر مرا بدان.

حالا فهمیدی من چی هستم؟ بله. من آب هستم. باید از من به اندازه استفاده کنی و اسراف نکنی. حالا بگو ببینم. اگر من نباشم، چه اتفاقی می‌افتد؟