10.22081/sn.2018.65817
)
سیدمحمد مهاجرانی
آسمانِ آبی چه پیراهن قشنگی دارد! بلند و رنگارنگ.
هنگام روز شبیه دریاست، آبیِ‌آبی.
هنگام شب پُر از پولک‌های طلایی.
بعضی از روزها پیراهنش آبیِ یکدست است؛
و بعضی از روزها، آبی با گل‌های سفید.
گاهی مثل عروس، پیراهن سفید می‌پوشد؛
و گاهی، پیراهنِ چین‌چین ِسفید و خاکستری.
راستی! اگر آسمان همیشه یک‌جور پیراهن می‌پوشید، چشم‌های ما از دیدنش خسته می‌شد.
خدای مهربان! از این‌که آسمان ما را با پیراهن‌های رنگارنگ، زیبا می‌کنی از تو بسیار ممنونیم!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله