)
اکرم توکلی
● سلام! تو کی هستی؟
سلام! من زنبور عسل هستم.
● چه بدن جالبی داری!
- بله. من شش پا، چهار پَر، دوتا شاخک و یک خرطوم و چندتایی چشم دارم.
● تنها زندگی می‌کنی؟
- نه، من تنها نیستم. با دوستان و خانواده‌ام در «کندو» زندگی می‌کنم.
● کندو دیگر چیست؟
- کندو جایی است که ما زنبورها در آن زندگی می‌کنیم.
● پس کندو خانه‌ی توست؟
- بله، من خانه‌ام را با موم می‌سازم؛ ولی بعضی زنبورها در کندوهای چوبی زندگی می‌کنند. این کندوها را آدم‌ها برای آن‌ها درست می‌کنند.
● موم چیه؟
- موم چیزی است که من خودم آن را درست می‌کنم تا بتوانم با آن کندو بسازم.
● راستی، چرا شما با همدیگر و به صورت جمعی زندگی می‌کنید؟
- برای این‌که ما کار مهمّی داریم.
● چه کار مهمّی؟
- کار مهمّ ما، درست کردن عسل است.
ما از شهد گل‌ها عسل درست می‌کنیم.
● شما زنبورها رئیس هم دارید؟
- بله که داریم! خانم ملکه رئیس ماست. او از زنبورهای دیگر بزرگ‌تر است. خانم ملکه در هر اتاق یک تخم می‌گذارد. بعد از سه روز، نوزادان از تخم بیرون می‌آیند.
ما زنبورهایی داریم که به آن‌ها «زنبورهای کارگر» می‌گویند. آن‌ها از شهد گل، عسل درست می‌کنند و به نوزادان می‌دهند.
● آیا تو حشره‌ی مفیدی هستی؟
- بله. عسلی که ما درست می‌کنیم، خاصیّت زیادی دارد. عسل بچّه‌ها را قوی می‌کند، به آن‌ها انرژی می‌دهد و برای رشد آن‌ها مفید است. حالا بفرمایید عسل!
● متشکّرم زنبور طلایی!
)
ارسال نظر در مورد این مقاله