زرّافه

اکرم توکلی

- سلام! تو چه قدّ بلندی داری! تو کی هستی؟

- سلام! آره، من بلندقدترین حیوان دنیا هستم. من زرّافه‌ام. قدّ من از یک اتوبوس دوطبقه هم بلندتر است.

- حتماً با این قدّ بلندت خیلی چیزها را می‌بینی؟

- بله؛ من مثل برج دیده‌بانی هستم. از دور خطر را می‌بینم و پنهان می‌شوم و یا فرار می‌کنم.

- چه‌طوری می‌توانی از دست دشمنت فرار کنی؟

- من از اسب تندتر می‌دوم و می‌توانم خودم را از دست دشمن نجات بدهم.

- مگر دشمن تو کیست؟

- شیرها، دشمن همیشگی ما هستند.

- تو خیلی خوش‌تیپ و باهوش هستی!

- لکّه‌های زرد روی بدنم، مرا خوش‌تیپ می‌کند.

- راستی، تو چی می‌خوری؟

- غذای من برگ‌های بالای درخت است. من با زبان سیاه و درازم، برگ‌ها را می‌چینم و می‌خورم و بعدش آب می‌خورم.

- تو با این قدّ بلندت چه‌طوری آب می‌خوری؟

- من مجبورم برای آب خوردن، پاهایم را کج و باز کنم تا به راحتی آب بخورم.

- تو تنها زندگی می‌کنی؟

- نه، من با خانواده‌ام زندگی می‌کنم. حالا هم باید بروم پیش آن‌ها. خدا نگه‌دار!

- خدا نگه‌دار!