راحتطلبی و تنبلی کودکان را درمان کنیم
فاطمه محمدصالحی
تنبلی و بیکاری، صفات خوبی نیستند. پیامبر(ص) دربارهی جوانی که بیکار بود، فرمودند: «این جوان از چشمم افتاد.»
والدین باید برای کنترل راحتطلبی کودکان این کارها را انجام بدهند:
- آنها نباید در برابر این جمله زود تسلیم شوند: «مامان! تو به جای من این کار بکن؛ من بلد نیستم و...»
- کودکان تا کمبودی حس نکنند، خلاقیت را یاد نمیگیرند. والدین باید در ارائه امکانات، تعادل داشته باشند؛ مثلاً با وسایل موجود دفترچه، جامدادی و... بسازند.
- اجازه دهند بچّهها مالکیتشان را حس کنند؛ مثلاً کیفشان را خودشان حمل کنند، اتاقشان را خودشان تمیز کنند و... در غیر این صورت، برای بهتر بودن تلاشی نمیکنند و کمکاریهایشان را روی دوش والدین میاندازند.
تلاش کوچکِ بچّهها را ببینید، تا آنها انگیزهی رشد پیدا کنند. همیشه هم کارها را جایزهدار نکنید تا بدانند تلاشگری بهخاطر جلب نظر شما نیست.
ارسال نظر در مورد این مقاله