10.22081/sn.2017.64324
مورچه‌ی کوهنورد
سعیده موسوی‌زاده
چند روزی بود که مورچه
از کوهی بالا می‌رفت
مورچه‌ی قصّه‌ی ما
تنهای تنها می‌رفت
تمام کوه سفید بود
یه کوه خیلی بلند
برفای چسبی چسبیش
شیرین شیرین مثل قند
رفت بالا و بالاتر
می‌خواست بشه قهرمان
یه کوهنورد کوچیک
تو مورچه‌های جهان
نَم نَم بارون گرفت
ولی نشد ناامید
به کوه سفت و شیرین
دست و پاهاش می‌چسبید
تا قلّه راه زیاد بود
ولی بازم راه افتاد
خدای مهربون هم
بهش دوباره جون داد
سه روز گذشت و آخر
به قلّه‌ی کوه رسید
یه مورچه‌ی قهرمان
اون بالا داشت می‌خندید
از توی کوله‌پشتیش
پرچمشو درآورد
با دستای کوچیکش
پرچمشو بالا برد
فردای اون روز نوشت
روزنامه‌ی مورچه‌ها:
«یه مورچه‌ی قهرمان
گرفت مدال طلا
این کوهنورد بالا رفت
از کوه خیلی بلند
پرچم ما رو هم کاشت
رو قلّه‌ی کله‌قند»
)
ارسال نظر در مورد این مقاله